خب الان به شدت جوگیرم.مغزم درد میکنه. کله م پر از معما و کلمات انگلیسی هست چرا که دیشب تا صبح و امروز تا الان لاست میدیدم! متاسفم که مثل این چیزا این حرفو میزنم ولی واقعا سببش رو نمیدونم .. 

right now im typing with my 2 fingers and thats very cool dude 

oh god damn it i think i fell in that badly ..sometimes i just blanding norsk and english and it botherin me...  

well,i have not so much to write about but i just wanna say that i miss someone that i really need..and i always been asking for from god 

life goes on

اینجام شده شبیه آفتاب این شهر .یه مدت میتابه و تا مدتها  بعد خبری ازش نیست!
ما به یک شهر جدید کوچ کردیم.نزدیک به 2 ماه میشه. خوبه خدارو شکر و راضی هستیم. امیدوارم خدا ازمون راصی باشه . اوه نه بازم زدم زیر قولم ووقولی که به خدا داده بودم همینجا توی همین یَم. همین باده. قبل از رمضان بود. رمضان گذشت..گود یالپ می میه..یونورشیتت قبول شدم. باورم نمیشد ..خود خود معجزه بود. الان تنهام مور رفته خونه ی دوستش فرا پاکیس برور رفته تیسکلاند آندره ار پو سکوله هار اکسامن و من...بازم صبر میکنم منتظر دن ویکتی اتفاق هستم. هُپر د شر س فورت سوم مولی. خدایا نمیدونی چقدر ازت ممنونم.

نه..

فایده ای ندارد ...

اگر به تمام آرزوهای دست میافتنی ات دست بیابی

اگر موفق ترین فرد در جهان باشی

اگر همه ی ثروتهای جهان از آن تو باشد

اگر بهترین و گرانقیمت ترین چیزها را داشته باشی

اگر همگی به تو احترام بگذارند..

اگر زیباترین فرد دنیا باشی..

ولی از وجود عشق بی بهره باشی...

هیچ چیز نخواهی داشت!!

پروین اعتصامی(زن)

در آن سرای که زن نیست، انس و شفقت نیست

                                 در آن وجود که دل مرده، مرده است روان

به هیچ مبحث و دیباچه ای، قضا ننوشت

                                          برای مرد کمال و برای زن نقصان

زن از نخست بود رکن خانه هستی

                                    که ساخت خانه بی پای بست و بی بنیان؟

زن ار براه متاعب(1) نمی گداخت چو شمع

                                       نمی شناخت کس این راه تیره را پایان

چو مهر، گر که نمی تافت زن به کوه وجود

                                       نداشت گوهری عشق ، گوهر اندر کان

فرشته بود زن ، آن ساعتی که چهره نمود

                                    فرشته بین ، که برو طعنه می زند شیطان

اگر فلاطن و سقراط ، بوده اند بزرگ

                                             بزرگ بوده پرستار خردی ایشان

به گاهواره مادر ، به کودکی بس خفت

                                      سپس به مکتب حکمت ، حکیم شد لقمان

چه پهلوان و چه سالک ، چه زاهد و چه فقیه

                                          شدند یکسره ، شاگرد این دبیرستان

حدیث مهر ، کجا خواند طفل بی مادر

                                     نظام و امن ، کجا یافت ملک بی سلطان

وظیفه زن و مرد ، ای حکیم ، دانی چیست

                                      یکیست کشتی و آن دیگریست کشتیبان

چو ناخداست خردمند و کشتیش محکم

                                     دگر چه باک ز امواج و ورطه و طوفان

به روز حادثه ، اندر یم حوادث دهر

                               امید سعی و عملهاست ، هم از این ، وهم آن

همیشه دختر امروز ، مادر فرداست

                                         ز مادر است میسر ، بزرگی پسران

اگر رفوی زنان نکو نبود ، نداشت

                                         به جز گسیختگی ، جامه نکو مردان

توان و توش ره مرد چیست ، یاری زن

                                حطام(2) و ثروت زن چیست،  مهر فرزندان

زن نکوی ، نه بانوی خانه تنها بود

                                       طبیب بود و پرستار و شحنه و دربان

به روزگار سلامت ، رفیق و یار شفیق

                                      به روز سانحه ، تیمار خوار و پشتیبان

ز بیش و کم ، زن دانا نکرد روی ترش

                                         به حرف زشت ، نیالود نیکمرد دهان

سمند عمر ، چو آغاز بد عنانی کرد

                                     گهیش مرد و زمانیش زن ، گرفت عنان

چه زن ، چه مرد ، کسی شد بزرگ و کامروا

                                    که داشت میوه ای از باغ علم ، در دامان

به رسته هنر و کارخانه دانش

                                             متاعهاست ، بیا تا شویم بازرگان

زنی که گوهر تعلیم و تربیت نخرید

                                           فروخت گوهر عمر عزیز را ارزان

کسی است زنده که از فضل ، جامه ای پوشد

                                        نه آنکه هیچ نیرزد ، اگر شود عریان

هزار دفتر معنی ، به ما سپرد فلک

                                             تمام را بدریدیم ، بهر یک عنوان

خرد گشود چو مکتب ، شدیم ما کودن

                                          هنر چو کرد تجلی ، شدیم ما پنهان

بساط اهرمن خود پرستی و سستی

                                       گر از میان نرود ، رفته ایم ما ز میان

همیشه فرصت ما ، صرف شد در این معنی

                                   که نرخ جامه بهمان چه بود و کفش فلان

برای جسم ، خریدیم زیور پندار

                                         برای روح ، بریدیم جامه خذلان(3)

قماش دکه جان را ، به عجب پوشاندیم

                                         به هر کنار گشودیم بهر تن ، دکان

نه رفعتست ، فساد است این رویه ، فساد

                                 نه عزتست، هوانست این عقیده، هوان(4)

نه سبزه ایم ، که روئیم خیره در جر وجوی

                                 نه مرغکیم ، که باشیم خوش به مشتی دان

چو بگرویم به کرباس خود ، چه غم داریم

                                      که حله حلب ارزان شدست یا که گران

از آن حریر که بیگانه بود نساجش

                                                 هزار برازنده تر بود خلقان

چه حله ای است گرانتر ز حلیت دانش

                                         چه دیبه ایست نکوتر ز دیبه عرفان

هر آن گروه که پیچیده شده به دوک خرد

                                      به کارخانه همت ، حریر گشت و کتان

نه بانوست که خود را بزرگ می شمرد

                                      به گوشواره و طوق و به یاره مرجان

چو آب و رنگ فضیلت به چهر نیست ، چه سود

                                        ز رنگ جامه زربفت و زیور رخشان

برای گردن و دست زن نکو ، پروین

                                       سزاست گوهر دانش ، نه گوهر الوان

سفرنامه

دلم نمیخواد جای دیگه بنویسم.ازینکه حرف دلم رو به یک آشنا بگم معذب میشم و دیگه دستم به کیبورد نمیره. با وجودیکه حرفام اونقدر شخصی و خصوصی نیست که نخوام کسی چیزی بدونه اما با اینحال دلم نمیگیره! به هرحال هر انسانی رو طوری ساخت آن خالق قادر، منم اینطور راحتم.

سوم مارس از سفر ایران برگشتم. برخلاف تصورم همه چیز خوب بود و بخیر گذشت. سفرمون ۲۶ روز طول کشید و این مدت همه سعی میکردن کاری کنن که بهمون خوش بگذره و انصافا سفر خوبی بود که فکر میکنم لزوم رفتن به این سفر حالا که برگشتم درک میکنم و به وضوح معلوم میشه. تنها اتفاق بدی که تاثیر این سفر بود از دست دادن کارم بود. خب الان بیکارم و این بیشتر  از هرچیز دیگه ای آزارم میده. به نظرم یک جوری باید تمام اون خوش گذرونیها به کامم تلخ میشد که ازین طریق شد. حالا باید دوباره دنبال کار باشم که چون من یه کار موقت ۵-۶ ماهه میخوام یافتنش کار دشواری خواهد بود... اما اشکال نداره این سفر به خیلی چیزها می ارزید و پشیمون نیستم ازینکه به خاطرش کارمو از دست دادم با اون کارفرمای تحفه اش!

میخوام یکمی راجع به سفرم بگم. یه سفر دو نفره ی تقریبا بدون جنجال. میگم تقریبا چون در طول سفر مشکلی نداشتیم ولی قبل و بعد از سفر با سرو صدا ها و جنجال های زیادی مواجه بودیم اونم از سوی مامان. مامانم به شدت با سفر من و دادشم به ا یران مخالف بود و کلی هم سرصدا و جار و جنجال راه انداخت که رفتن ما کنسل بشه اما خود مامان هم باعث رفتن ما شد چون خودش در آخر قبول کرد که ما یا بهتر بگم من به این سفر برم هرچند که بعدش دوباره پشیمون شده که فایده نداشت چون بلیطها رزرو شده بود و برای پشیمونی دیر بود.

خدایا خودت این سفر رو به خیر بگذرون

الان بابام زنگ زد .......مامانم ..........................

خدایا ازت کمک میخوام ..نا امیدم نکن.....

خیلی نگرانم خیلی زیاد

سفر

باورم نمیشه که پس فردا شب قراره ایران باشم!! انقدر عجله ای و یه دفه ای شد که نمیدونم راستی راستیه یا نه ! هیچ کاری هم نکردم..اصلا نمیدونم چی کار باید بکنم بابام هم تعجب کرد ازین کار رامو وقتی شنید به این زودی تیکتا رو رزرو کرده! حالا من بدبخت فردا هم باید سر کار برم نمیدونم باید چه چیزایی بردارم غیر لباس و وسایل شخصی! نمیدونم اونجا قراره چه اتفاقاتی بیفته ..سر این ماجرای ایران رفتن من چه قشقرقا و چه سرصداها که به پا نشد؟!!!!!!!! اونوقت به این راحتی بلیط گرفته شد و همه چی جور شد!!! آخرین روز کاریم که فرداست و جور نشدن وقت کلاسای رانندگی و تانلگه تیمه هیچ کدوم جور نشد و دست به دست دادن که من چیزی نگم و رامو هم کارامو مث برق و باد جور کنه!!!
واااااای قراره ۲۵ روز بریم ایران.. نمیدونم چه اتفاقاتی انتظارمو میکشن !! دیدن زن بابا..!!!دخترش!!! نمیدونم چه برخوردی باهاشون خواهم داشت ...اه مامانم همش فحش و بدو بیراه میگه به من و رامو و پدرم و خانوادش..تا پس فردا که بخوام راه بیفتم و بپرم دیوونم میکنه نمیدونم رفتنمون به ایران الان و تو این موقعیت کار درستیه یا نه؟!!! از یه طرف هوای ایران ازینجا سردتر شده ازونطرف تنهایی قراره بریم اونجا چی کار کنیم!!  آرزوی دیدن کسی رو هم که نداریم و اصلا دلم نمیخواد خانواده ی بابامو ببینم میترسم ازشون ! انقدر که همه ازشون بد گفتن و خودم اون کارای عجیب قریب رو ازشون دیدم وقعا باورم شده که یه نقشه ای تو سرشونه و میخوان من رو سر به نیست کنن!!! خلاصه که حسابی تو دوراهی موندم که فقط باید پیش برم چون تیکتا آماده اند و دیگه راه برگشتی برای پس دادشون نیست..خدایا ...خدا جونم کمکم کن که این سفرمون بخیر و سلامتی و خوشی بگذره.. حالا که قراره  بعد از مدتها برم سفر نذار به کاممون تلخ بشه ... احساس میکنم این حرفا و فکرای مامانم تاثیرات خیلی بدی روی روحیه م گذاشته.. به شدت وابسته شدم و نمیتونم روی پای خودم بایستم ترسو و کم جرات شدم و از جماعت و مردم میترسم از رفتن تو اجتماع وحشت دارم و دلم میخواد همیشه تو لاک تنهایی خودم باشم و شاید به یه سفر احتیاج دارم هرچند که اونجا هم قراره زیر نظر پدر و لابد ایل و تبارش باشم اما شاید هم بد نباشه همین جور دیگر زیر نظر بودن و نوعی تجربه ی جدید. فقط از خدام میخوام که انشاالله به امید خودش همه چیز به خیر بگذره. همین.

هنوز هیچ کاری نکردم و هیچ امادگی برای سفر نگرفتم نمیدونم چیا لازم دارررررررررم؟؟؟؟؟؟

کار

دیروز مثلا دیر رفتم سر کار که کارای عقب مونده مو انجام بدم! اول پا شدم دوش گرفتم و تا از خونه برم بیرون ساعت ۱۱ شد! حالا ساعت ۱۲ هم باید سر کار میرفتم!! این برنامه ریزی دقیق من کشته منو! خلاصه رفتم برم بیلتسینه پیداش نکردم  آخه بدبختی اینجا بود که دو سه بار دیگه هم رفته بودم اونجا ولی هرچی فکر کردم یادم نیومد کدوم طرف و کجا بود هوا هم انقدر سرد بود که مزید بر علت شده بود برای تعطیل شدن مخ بنده.. آخر سر هم ۵ دقیقه وسط دوراهی واستادم اینور اونور و ۴طرفمو نگاه کردم دیدم یادم نمیاد برگشتم خونه  تا اون  موقع ساعت شد یه ربع به ۱۲ ..اومدم ماشینو برداشتم رفتم دندونپزشکی که حداقل دروغ نگفته باشم به کنت  اونجا هم خورده بود به پاوسه و من خیط شده برگشتم که برم سر کار دیدم بنزین ماشین چشمک میزنه که منو پر کن گشنمه! با خودم گفتم واااااااااای جون مادرت تو یکی دیگه وقت منو نگیر برسون تا سر کارم بعدش برگشتنی بهت بنزین میدم که خوشبختانه حرفمو گوش کرد و منو تا سر کارم رسوندد ولی با ۱۵ مین تاخیر. این کنت هم که تا ۵ دقیقه دیر میرسی زنگ میزنه بگرسه کجایی گفتم دم درم نترس فک کرده بود میخوام دودر کنم! بیچاره همکارم رضا شیفت من رو اومده بود بجای من. خیلی بچه ی خوبیه سالم بنظر میاد. امیدوارم کارای خانومش هم زودتر درست بشه شنیدم داشت با کنت در هین موردا صحبت میکرد... ولی نفهمیدم چی میگفتن.. آخه بدبختی اینه که به هیچ وجه فضول نیستم ولی دلم مخواد یه ذره کنجکاو باشم لازمه یه وقتایی.

خب دیگه چی؟ آها امروز باید انتخابمو برای سال آینده انجام بدم فکرامو بکنم خوب در مورد همه چیزاطلاع کسب کنم  تا سال آینده اینشالله رشته ی مورد نظر و خوبی رو قبول بشم و مثل امسال نشه که ترم اول تموم نشده ولش کنم. آره به امید خدا که درست میشه همه چیز.

امروز دختر کنت و زنش رو دیدم خیلی نازززززززززز بود عین باباش مامانش خیلی خوجله البته بعد هی رفتم باهاش حرف زدم جواب نداد خجالت میکشید بچه کنت هم اومده میگه این دخترمه میخواستم بگم نمیگفتی متوجه نمیشدم جون تو! وقتی فتوکپی تو ایستاده جلوم احیانا ادعا نمیکنم که این بچه ی منه!!وای چقد کنت کنت کردم یاد سیگار کنت میفتم هربار ..

سرگرم کار

نصف شبی اومدم یکم بنویسم تخلیه روحی  روانی بشم خب.. اصلا بتوچه..:یی الان تخلیه شدم مثلا!  عرضم به حضور انور خودم که این روزا ملالی نیست جز ملال دوری از یار... هر روز سر کار میرم و عصری خسته و مونده به خونه برمیگردم و هنوز عرق کار به تنم خشک نشده کارای خونه رو انجام میدم البته بعضی وقتا هم سریع دوش میگیرم  تا خشک نشده عرقم که بو ندم  خدای نکرده.. حالا از شما چه پنهون بیشتر وقتا هم هیچ کدومشو انجام نمیدم و یه راست میرم تو تخت و به ملکوت اعلا پیوست میخورم. گذشته از این حرفا باید بگم که کار کردن تو مک دونالدز انرژی و توان فوق العاده میخواد!!‌ البته برای من.حالا میگم چرا.. به خاطر اینکه اولن ۸ ساعت از وقت بیزبون رو میرم تو اون بخور بخور خونه میگذرونم واسه چندر غاز حقوق که روزی یه دونه نون رو میدن البته روزی ۱۰ تا نون رو هم میشه ولی خب روزی یه ست طلا که نمیشه!!‌ کاری ندارم چون حقوقش کمه دیگه نسبت به سایرین محترمین مک دونالدزیها. ب این اوصاف حق دارم کلی آخ و نوخ کنم بابت سنگینی کار و همین ناله ها کلی از توان من رو کم میکنه که خیلی هم خوبه چون من همینو میخوام ولی اونا که اینو نمیفهمن و همینطوری کار از من جوجه میکشن اصلا هم به این موضوع که من جوجه ام توجهی نمیکنن و میگن جوجه ای برو مرغ شو بیا ولی نمیدونن که من در حد همین جوجه بیشتر رشد نمیکنم که ..اه اصن چقدر اینا خنگن!! ( همین الان چند تا از مژه هام کنده شد!) تقصیر کنته. خب آخه اگه من انقدر این ریمل مزخرف به خاطر اوشون نزنم که اینجوری نمیشه! داشتم چی میگفتم؟ میبیننم که حرف جوجه و جوجه کشی بود. جوجه کشی نه ها جوجه کشی...همون ! حالا نمیدونم چقدر از کارم مونده ..ای وایییییییییی تقویم رو نیگا کردم از شانس گند من این ماه ۳۱ روزه و من باید ۳ روز هم اضافی برم سر کار!!!!!!! نه دیگه این قابل تحمل نیست باید یه فکری به حالش بکنم. لعنتی این رییس رستوران(کنت) هم انقدر زرنگ و آب زیر کاهه لامصب که هیچ رقمی نمیتونی از زیر کار در بری .. خیلی هم خوشگل و خوش تیپه بیشرف! روز اولی که برای اینترویو کار رفتم سریع گفت من دوست دختر دارم و یه دختر! میخواستم بگم به من چه خف ولی خب منظورش روشن بود دیگه ..خب بچه مردم حق داره اینجوری بگه لابد فک کرده که ...

امروز به کنت میگم فردا وقت دندون پزشکی دارم دقیقه ی آخر که میخواست بره میگه خب اینو زودتر ننمیتونستی بگی یا چند روز قبل تر میگ تازه دیروز خبر دار شدم یه نگاه عاقل اند سفیهی بهم انداخت دل من رفت ...لعنتی خیلی خوشگله با اون چشاش بهم گفت تو که راس میگی منم خندم گرفت مجبور شدم ماست مالی کنم گفتم خب حالا هر موقع وقت گرفتم الان دارم بهت میگم فردا ساعت ۱۰ وقت دارم نمیتونم بیام اونم نه براشت نه گذاشت گفت خب ساعت ۱۲ بیا. ای خدا از دست این من چی کار کنم من میخواستم یه جوری قید فردا رو بزنم این به من میگه ساعت ساعت ۱۲ تا ۸!!!!!! بیا سر کار اینم از فردای ما... برا همینم الان تا این وخت شب نشستم دارم چرت و پرت سر هم میکنم! حالا خدا کنه فردا صب کله ی سحر باز زنگ نزنه بیدارم کنه! ازینا بعید نیس..

هیچی آخه اینم که میخواستی بنویسی نوشتن داره دختره ی خل؟ شما خودتو ناراحت نکن یه چزی بود بین من و خودم. زت زیاد.

آها راسی ...زنگ زدم بان ۴۰ مین صحبت کردیم به نظرم بهتره روانشناسی رو کنسل کنم اینجوری که فایده نداره آخه!

من امشب میمیرم.

آی مرگ

آی مرگ

با آغوش باز پذیرایت هستم.

دلمه

خدایااااااااااااااااااااااااا

عقده دارم یه عالمه عقده های جورواجور جمع شده تو حنجره ام

چرا گریم نگرفت؟

همش فکر میکردم امام حسین مرد...چرا این مرده این حرفارو میزنه خب؟ چا به جی گریه کردن یه جوری حرفای اصلیرو نمیفهمونه به ملت ؟ چرا خودمونو بزنیم؟ خیلی چرااااا

خدایا این همه مال باختگی یعنی مصلحتی درش هست؟

دارم دیوونه میشم از فکر

فکر بده

خوبه

خوب

خب

هیچی بابا

پدرم آدم خیلی زرنگی هست تا حالا این حد به زرنگیش پی نبرده بودم! البته اینو ازونجایی میشه اطمینان پیدا کرد که زندگی با مادرم رو تحمل نکرد و رفت و زندگی دلخواه خودش رو شروع کرد.. زرنگیش که مایه ی مباهات من و بچه هاش هست اما کاش ذره ای هم احساس پدرانه داشت کاش میشد حرفای پدر دختری بین ما راحت رد و بدل بشه. اما من خودم رو مقطر میدونم نه پدرم را. خیلی ها حسرت داشتن پدری مثل پرم رو میخورند ولی خودم.. نمیدونم احساسم نسبت بهش چیه دوست داشتن یا نداشتن!‌ اما مسلما والدین هرچقدر هم که بد باشن وجودشون نعمته و باز هم پدر مادر هستن. پدر...! نمیگم وظیفه ی پدریش را انجام نمیدهد که بلکه این وظیفه رو از حدش هم بیشتر در حقمان تمام کرده اما من از احساس پدری میگویم نه وظیفه. نمیدونم منظورمو چطوری بیان کنم. میدانم که فردا روز برای لحظه ای دیدنش و حرف زدن بااو دلتنگ خواهم بود اصلا چرا فردا همین امروز همین حالا دلم میخواهد با او به درد و دل بنشینم اما تا صدایش را میشنوم ابهتی که در صدایش هست ترسی را باعث میشود مانع حرفهای پدر دختری.

اصرار داره با رامو بریم ایران میگم درس دارم میگه درسات که مهم نیستن امسال رو داری اختیاری میخونی. خیلی تعجب کردم  ازینکه یادش مونده حرفام.. گفتم یک ماه دیگه درسم تموم میشه اونموقع یه فکری میکنم شاید با رامو اومدم میگه نه رامو اول بیاد بعدش تو بیا! گفتم پس من نمیام ولی اصرار داشت برم نمیدونم دلیل این همه اصرارش چیه! ازونطرف هم مامی خانوم منو کشته بس که آسمون ریسمن رو بهم بافته که حتما باز نقشه ای تو سرشه و ....حرفایی که از شنیدنشون شاخ درمیارم.

فعلا منتظرم..

آخ من عاشق شهریار شدم.

کجای کلاف سردرگم زندگی هستم؟

خب منم دلم خوواست یه چیزایی بنویسم اما نمیدونم هنوز دلم میخواد این حرفا رو کس دیگری هم بخواند یا نه؟ مساله ای رو که میخوام راجع بهش بنویسم در مورد زندگی روزمره ی این چند مدت اخیر هست..

پاییز امسال وارد دانشگاه شدم در رشته ی کامپیوتر و الکترونیک. بعد از یک ماه متوجه شدم که این رشته به درد من نمیخوره و درواقع نمیدونم چرا وارد این رشته شدم.. البته دلیل اصلیش که مسلما برای فرار از تو خونه نشستن بود چون رشته ی مورد علاقه ام که آرشیتکتوری بود رو قبول نشدم و گفتم بزار این رشته رو که قبول شدم حداقل یک سال ادامه بدم و بعد از ون هم یک سال مدرک تحصیلی در این رشته رو میگیرم و هم امتیازی میشه برای ادامه و تغییر رشته.. که خب بعدا دیدم به هیچ عنوان ذره ای علاقه به ادامه ی این رشته در من ایجاد نشده و هنوز ترم اول به آخر نرسیده ولش کردم. بعد ازون چند تا تصمیم گرفتم. البته در همون  مدت یک ماه بعد از رفتن به دانشگاه کلی فکر و خیال به سرم زد و گاها از خودم و از زندگی بسیار دلسرد میشدم. تصمیم گرفتم که بعد از ترم اول و رها کردن دانشگاه سر کار برم که برادرم به شدت مخالفت کرد و گفت تو الان هیچ احتیاجی به کار نداری و به علاوه الان کار مناسبی جز در رستوران و بوتیک و هتل و کارهای حمالی پیدا نمیشه و تنها کاری که باید بکنی و بهش فکر کنی درسته دنبال این باش که چه کار کنی که بتونی سا بعد رشته ی مورد علاقت رو قبول بشی و الان میفهمم که راست میگه و من چقدر از فکر این امر مهم دور شده ام. ولی من به شدت از تو خونه موندن خسته شده بودم و رفتم دنبال کار و گفتم کنارش درس هم میخونم ورزش هم میکنم! ( چند تا هندونه رو با یک دست برداشتن!) حرفای رامو تا حدی درست درومد الان یه کار توی رستوران مکدونالدز گیر آوردم یک ماه رو با حقوق کم بصورت پراکسیس کار میکنم و یه مقدار هم کارش سنگینه بعد از ۸ ساعت کار دیگه نای انجام کار دیگه ای برام نمیمونه کلاس ورزش ثبت نام کردم ولی تو بگو یه ساعت رفتی ورزش منم حتما خواهم گفت بلـــــــــه در حال سوت زدن. چند تا درس هم انتخاب کردم تا امتحناتش رو خصوصی بدم تا معدلم بره بالا.. حالا مساله ی اصلی کارم هست که نمیدونم ادامش بدم یا نه!‌ به هر کی از تواصیف کاریم میگم میگه داری بردگی میکنی خودم هم اینو میدونم ولی واقعا تحمل تو خونه بودن رو دوباره ندارم و از طرفی خییلی دوست دارم یه حقوقی حتی جزیی داشته باشم که از طریق این کار میتونم بهش برسم..

حالا میخوام یکم از کارم بگم ...

یک هفته است کار تو مک دونالدز رو شروع کردم. از ساعت ۸ تا ۱۶. ازونجایی که به مدت یک ماه آموزشی هستم حقوقم از طرف اداره ی کار پرداخت میشه نه خود شرکت مک... . هم تمیز کاری میکنم هم تو آشپز خونه هم قسمت (چی میگن!کاسسه.. آها! قسمت صندوق . قسمت صندوقشو بیشتر از همه دوس دارم چون راحت تره مسلما . در عرض این یک هفته نسبتا با چند و چون کار آشنا شدم و قلق کار اومده دستم. بعد ازین یک ماه اگه قبولم کنن هم حقوق نسبتا خوبی داره و هم کار مناسبی هست. راستش برای تقویت زبانم هم خیلی خوبه و کارکنانش هم آدمای بدی نیستن.

مشکل اصلیم همین حقوق و ساعت زیاد کاریش هست. و هم اینکه به قول رامو باید تازه نظافت هم انجام بدم. هرچند که صاحب خود رستوران هم گاهی میاد و نظافت میکنه و همین باعث میشه که کارکنای اونجا که اکثرا دانشجو هستن دلزده و یا احساس بدی بهشون دست نمیده. با تمام این اوصاف هنوز مردد به موندن یا نموندن هستم و نمیدونم چی کار کنم. از طرفی دلم میخواد یه منبع درامدی داشته باشم و از طرفی هم این کار رو کمی پست تر از شان خودم میبینم! با خودم فکر مینکنم فعلا که بیکارم و مطمینن اگر خونه هم بخوام بشینم حالا حالاها دنبال درس خوندن نمیرم تا نزدیک امتحانات نشه ..کلاس  ورزش هم فوقش چند روز در هفته به مدت ۲/۳ ساعت ..بقیش چی؟ کار بهتر ازین هم میدونم فعلا گیرم نمیاد.. حداقل استفاده ای که میتونم ازین کار ببرم کسب تجربه، تقویت زبان محاوره، تقویت حس بودن در اجتماع و کسب درامد هست.

نمیدونم والا.. فک میکنم احتیاج به مشورت دارم.. یه مطلب جالب توجه خوندم که فکرمو مشغول خودش کرد.. باید بیشتر به روحیات و علایقم فکر کنم..و به زندگی آیندم. اینارو نوشتم تا یکم تخلیه ی فکری بشم.

بیگاری

خدابا این حرفی که رو دلمه رو نمیدونم چظوری بگم وی تو خدت میدونی چیه دیگه..

اوخ! کار کردن تو مک دونالدز چقدر سخته واقعا ؟ درم تو این ۳-۴ روزه دومده ه دارن ازم بیگاری میکشن من م که بی زبووووونن نمیتونم هم بگم بابا نامردا من جوجه رو نگاه میکنید دلتون نمیسوزه انقدر ازم کار میکشیندلم برای خودم میسوزه ازونطرفم میگم حقته دختره ی کم رو که از حق خدت دفاع نمیکنی الان پاهام از شدت کار انقدر درد میکنه خوابم نمیبره!! هر کی میشنوه من ۸ ساعت با اون حقوق کم کار میکنم میگه کارت زاره باید مث سگ جون بکنی اینو خودم میگم البته واااااااااااااااااای چی کا کنم ..حیات گفت چند تا تیپس میخواد یادم بده ..خدا کنه فردا بیاد ازش بپرسم

خدایا یکم بهم جرات بده

اولین

روز اول کاریم خوب بود خیلی خوب بود

فقط..کمرم و پاهام از شدت درد ورمیده...بمیرمــــــــــ.

فردا و زندگی کاری..

عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی

ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی

فردا بسلامتی روز اول کاری من هست بلاخره ازون بیکاری و بی آری درمیام ..دیگه باید حسابی تلاش کنم و حواسم جمع کارم باشه.

امروز هم نرفتم ترنینگ چون بچه ها رفتن و دیگه کسی نبود منو برسونه. فقط منتظرم ای ماشین درست شه زودتر.

وای خوب شد چارخونه تموم شد نه میشد نیگاش کرد نه از شدت بیکاری نمیشد از خیرش گذشت.

راستی به دومین هدفم هم رسیدم.

مهما موندن.

I can do that.

میبینی تورو خدا امروز هم که میخواستم برم ترنینگ بسته شده بود با دالی رفتم اون بیچاره رو هم کشوندم باخودم تو این سرما یه باد وحشتناک سوزناکی هم میوزید که دلت میخواست بپری جلو ماشینا سوارت بشن یعنی سوارش بشی. بعدشم دست از پا درازتر اومدم خونه کلی هم پول اتوبوس دادم ..چقدر گرون شدهههههههه نرخ اتوبوس ها وای وای وای اصلا دیگه نمیارزه با بوس بری اینور اونور یا کلیپ کورت باید خرین یا بوسکورت یا ماشین. این ماشین ذلیل شده هم که افتاده گوشه ی تعمیرگاه ..گواهینامه رو باید بگیرم هرجور شده ایندفعه .حتما به امید خدا میگیرم این دفه. امرزو دلم واسه بابام سوخت امیدشو ناامید کردیم بیچاره هیچ کدوممون هم به جایی نرسیدیم که حداقل دلش به یه نفر خوش باشه.. واقعا حق داره ناامید بشه آخه اون همه کار میکنه زحمت میشکه اون همه  پول میفرسته اینور آخرشم ما اینجوری جوابو میدیم!!! من الهی برات بمیرم پدرم قول میدم یه چزی بشم آخر سر مایه ی افتخارت بابای گل مهربونم. خدارو شکر حداقل انجا یکی هست که دلش براش خوش باشه ..بخدااا اینو نگم چی بگم دیگه یعنی واقعا حق داره خب.. قربونت بشم بابا جون که هردفه از دسته گلای به آب داده ی بچه هات اینطرف دنیا میشنوی و حرص میخوری..باباجونم حرص نخور میدونم با این حال به ما  دلداری میدی و تشویقمون میکنی به درس خوندن و دنبال پیشرفت بودن..من واقعا از صمیم قلبم خوشحالم که طرز فکر تو با مامان صد درجه فرق داره.. و همیشه از خدا سلامتی و خوشیتونو میخوام.

به امید خدا دارم تصمیماتی رو که گرفتم عملی میکنم. به مرور زمان همه چیز درست میشه ..غصه نخور عزیز دلم.

این روزهای خوش کذایی

این روزا چه روزای خوشی هستن برای کسانی که دل خوش دارن. یه عالمه عید و جشن و مهمونی براهه..عید قربان هفته ی پیش بود کریسمس وسط هفته آخر هفته عید غدیر و دوباره این دوشنبه هم که ستل نوی میلادی..خلاصه واسه مسلمونای خارجی و مسیحیان ایرانی چندین جشن باهم برقرار بود..

اما من امسال هیچ کدوم ازین جشنا به دلم ننشست دللیش هم که واضح و مبرهنه بر خودم. کاش زودتر ازین وضعیت خلاص بشم ..نمیدونم حالا که چاره یی جز مدارا کردن با این موقعیتم ندارم ازین فرصت بیکاری استفاده و بهره ی لازم رو نمیبرم. و همینه که لج منو بیشتر درمیاره..هرطرف هرجا به هرکی میرسم میپرسه چی کار میکنی تا میگم بیکار میگه دانشگاتو چرا ول کردی؟؟؟ میگم ول نکردم علاقه نداشتم به رشته ی انتخابیم سال بعد با رشته ی دیگه یی ادامه تحصیل میدم..ولی تمام ترسم ازینه که سال بعد هم قبول نشم!!!!وای نه... همین فکر دیوونم میکنه فکرش رو که میکنم شبا خوابم نمیبره ..آره دلیل تمام این دردها و بدخلقی ها و سردزگمی هام همینه ..بعضی وقتام مثل سگ پشیمون میشم ازین انتخابم و تصمیمی هست که خودم انتخاب کردم ولی دیگه چاره یی نیست و راه برگشتی هم وجود نداره.. الان فقط باید جبران کنم و اونم برداشتن فاگ و امتحانای پریوات هست ..آره..خدارو شکر که حداقل این کارو میتونم بکنم .. یه جمله یخوبی خوندم میگفت از گذشته ات با افسوس یاد مکن و ترس رو به دل راه نده ..یه چیز خوبی گفته بودا یادم نمیاد الان..

اگه بابام خبر دار بشه که نمیرم دانشگاه پدرمو ( که خودش باشه) درمیاره! هربار که از درسام میپرسه میگم خوبه و سریع حرفو عوض میکنم . حسابی ازم ناامید میشه اگه بدونه یه نفر که ناامیدش کرد کافی بود واسه هفت پشتش..خب حقم داره بیچاره ازون ور با اون ارزش کم ارز به اینجا پول سند میکنه و ما اینجوری دستمزد زحمتاشو میدیم خدا خودش کمکمون کنه و مارو به راه راست هدایت کنه ..تازه فقط فکر خودم نیست که فکر رامو و رزو هم هست که نگرانم میکنن نمیدونم میخوان چی کار کنن و چی انتخاب کنن خلاصه که هرکدوم از اعضای فامیلیمون یه جور مشکل داره و همگی لنگ در هوا و وضعیت نامعلوم هستیم .

و اینا همه حاصل بیفکری و سهل انگاری خودمون هست.

حتی دیگه مثل قدیما حس طنز نوشتن هم ندارم!

عید غدیر خم مبارکه

دیشب که سرمو گذاشتم رو بالشت یه عالمه باهاش حرف زدم و ازش قول گرفتم که امشب دلو نشکونه...نشکست، اما قلبم به درد اومد از خودم بدم اومد فهمیدم خیلی بیشعورم.. بعد از اون همه خوبی جوابشو خوب دادم..خوووووووب! از خودم بدم میاد به خاطر این همه بدذاتی..بی عقلی ..نفهمی..سستی..

امشب که سرمو گذاشتم رو بالشت فقط گریه کردم ..خوشحال بودم و شاکر ولی ناراحت.

خیلی سردرگمم..راهنمایی نیست نمیابم نمیبینم..یک راه بلد میخوام اما کو!

ببین جانم! چهار تا هدف مهم دارم که تا یکی دو ماه دیگه باید به امید خدا انجام بشن همشون همشون باید به دست بیان. امروز به یکیش تا ۵۰٪ تقریبا رسیدم. خدارو شکر میگم ازین بابت.

باید تلاش کنم.

پ.ن. در مورد عنوان: هه! کاشکی میفهمیدم یعنی چی!

تورا من چشم در راهم

به خواب نرفتم مژگانم سنگینند. خواب بر پلکانم سنگینی میکند. اما فکر بر او چیره میشود. عزمی دارم عزمی بزرگ. میخواهم ..میخواهم تقویت اراده نمایم. شاهدی را نیازمندم . اینجا.. این شاهد خوبیست. تورا شاهد میگیرم تا این ذهن ملول نداشته باشد بهانه..

خسته ام.. از تو ومک میخواهم ای اراده..

وصیتی دارم..میخواهم قوی باشی میخواهم نشکنی مخواهم سست نباشی..میخواهم مرا نزد خدایم شرمنده نسازی..مثل امروز..

شرمنده ام..

اما دیگر بس است. قسمت میدهم که دیگر خیال خیانت به سرت نزند..که بدبختی را برای خود خواهی خرید. و این عین حقیقت است..

تو میتوانی

من میدانم. چون او میخواهد.

خدارو شکر

اومدم.

خدا رو شکر کارم درست شد.   خدایا خیلی دوستت دارم امشب با خیال راحت سرمو میزارم رو بالشت. 

مهمون هم  داشتیم امروز که دیگه غذا و میوه و دسر و چایی و شیرینی رو باهم خوردیم و خوش گذاشت. این همون دوستمون بود که قبلا هم نوشته بوودم. البته الان کلی فرق کرده به نظر..

خب من برم فیلم ببینم.

دعام کنید.

هربار که اینجارو میخونم شارژ میشم..اصلا از خودم خوشم میاد. درسته نوشتن بلد نیستم اما همینجور نوشتن خوبه بهم آرامش میده خوندنشون. امروز با فری رفتیم یک مهمونی عرب معابانه خیلی مسخره بود صد رحمت فرستادیم به مهمونی های بی بخار خودمون.. امیدوارم دختره خوشبخت بشه. الهی آمین.

فردا میام .

خدایا کمکم کن قبول بشم.

بیبین خدا با شمام...میشه لفطن فردا منو همراهی بفلمایید سر کار

سر کارم نزاری خدا

پیلیــــــز کمک کن اوکی؟
حرفامو زدم که دیشب بازم میگم حالا

وای اینجارو بیشتر ازونجا دوس دارم  اصن ازین به بعد میام همین جا ...خب؟

آخرش دیوونه میشم

یک عالمه کاشکی تو ذهنم دارم که اگه بکارمشون یه دونش هم سبز نمیشه. آه خدا دستم به هیچ جا بند نیست از همه جا نکبت داره میباره هیچی هم فایده نداره نه تلقین نه خوش بینی نه انرژی مثبت ساتع کردن.. چرا اینجوری شده وضع زندگی ما؟بزرگترین مشکل فعلمیم بیکاریمه باید هرطور شده یه کاری پیدا کنم.این مامانم هم به جای اینکه مرحم دلم باشه شده سوهان روحم.. اونم از وضعیت رامو !! اوفففففففففف خدا دیگه تا کی ادامه داره این وضع ؟! ۴ سال کم نیست؟ ۳ سال کم نبود؟ آخ خدا چرا فکر کردم دوستم داری؟

ببخشید

آخه من چی بگم به تو؟ فحش بدم؟ بزنمت؟ دری وری بگم؟ زندانیت کنم؟ مجازاتت کنم؟ به خدایی خدا که هیچ کودوم ازین کارا روی تو فایده ای نداره! پس با زبون خوش بهت میگم ..

بلند شو..

دعای مامی رو مستجاب کن خداوند.لطفا

همینطور بیکار نشستم جلوی تلویزیون هیچ کاری واسه انجام دادن ندارم ..همیشه آدمای بیکاره و خنگ و بی مصرف رو مسخره میکردم و ازشون بدم میومد و یه احساس  انزجار نسبت بهشون داشتم ولی حاا خودم...نشستم نشستم نشستم ........بدون اینکه هیچ کاری انجام بدم ...احساس میکنم همه ی اینا تاثیر احساسات بدی هست که من نسبت ...نه! اینا بازتاب احساسات کثیف خودمه که به خودم برگشته حالا! کثیف؟! احساسات ............احساسات نابهنجار

اوهوم. کاشکی اون هیچ وقت از احساس قلبیش با من حرف نمیزد تا بعدش اون جریانات بعدش اتفاق بیفته که الانم این فکرای اجق وجق بیاد سراغم و هی خودم رو محکوم کنم که به خاطر رفتار من با اون به این وضع دچار شدم! چقدر خرم من دیگه؟ آخه زوری که نیست اتفاقی نیفتاده که اگرم افتاده تقصیر من نبوده که! پس چرا اینجور فکر میکنم که الان چوب خدا بیصدا خورده تو کمرم و به این وضع بیکاری و حس خرفتی دچار شدم؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!گور بابای همه شون .نه عزیزم غصه نخور این وضعیتت همیشگی نیست و خیلی زود ازین مقطع اجباری هم عبور میکنی و وارد مرحله ی بعدی میشی..فقط میدونی چی دلم میخواد؟ یه تغییر . یه تغییر که سبب تحولات عظیمی تو زندگیم بشه! میدونی که چی میگم؟ اه پس چرا من منتظرم همش یکی بیاد کمکم کنه چرا خودم پانمیشم؟ واقعا تا کی باید این حرفارو به خودم دیکته کنم و فایده یی هم نداشته باشه؟! دامن این. گاد چرا دعاهای مامانم تاثیری نداره..خدا؟ یعنی اگه تو در زندگی به من سختی هارو نشون بدی من دیگه سراغت نمیام! ..........وای این فکرا چیه بچه جان تازه میخوای بنویسیشون الاغ جان؟! نه نه نه.. فکر خوب بکن مثل همه ی اون الاغای دیگه!‌ الکی که نمیگن خب!!

بسه...بریم برقصیم.

تلاش

مردی که با یک چشم و تنها پلک زدن زندگی کرده!!

خدای من! من چکار دارم میکنم با زندگیم؟

فلاکت

آخی خیلی دلم رفت واسه اون زن! اون زن و هزراران زن دیه مثل اون و خودم.. راستش اینجور موقع هاست که بیشتر قدر اینجارو میدونم ..اینجور موقع هاست که خدارو هزاران مرتبه به خاطر این نعمت بزرگی که نصیبم کرده شکر میکنم و دلم میسوزه برای مردمی که تو همچون کشوری رنج و عذاب میکشند. بعضی وقتا میگم این ایرنیها چشونه؟ چی کم دارن؟ !! این همه هوش و نابغه که ریخته این ه  مه سرمایه ..سرمایه های خام و م غنی از هر چیز گرون قیمت نفت گاز  مواد معدنی چیدونم ؟ره دیگه اونوقت همچین وضعیتی لایق مردمم اون کشوره؟ نمیدونم آیا اشکال واقعی از دولته یا از مردم یا نوع حکومت ...ویلی کاش کاش یه ذره قدر میدونستن دلم میسوزه که زنا انقدر تو ایران بی اهمیت شمرده میشن و هیچ امنیت و حقی ندارن آخه چرا!!!۱ کاش کشور به همین زیبایی بود کاش ملت  و مردم هموطن من هم انقدر باهوش بودند ولی نیست اگر بود که ما آواره  و غربت نشین کشورهای غربی مبودیم؟ بودیم؟ فکر نمیکنم.  خدارو شکر میکنم که همچین جایی زندگی میکنم ولی..دعا میکنم همهی آدمای روی زمین یه همچین امنیت و آرامشی داشته باشن همه ی کشورهای جنگ زده و فقیر و جهان سومی یک روز به رفاه  و آسایش این کور برسند..

وای که چقدر دلم برای جای جای تهران ایران تنگ شده دلم میخواد برم ارکهای خوشگلش پارک جمشیدیه تا اون بالای بالا و اون چایخونه ی سنتیش..پارک قیطریه زیر اون آلاچیقای باصفاش وای وای خوراکیهای دل آب کنش فالوده بستنی جوجه کبابا رستورانای شیکش ..رستوران بیف که تازه اون وقتا افتتاح شده بود ..هممممممممچرا ایران خراب شده و همینطوری خراب تر داره میشه! چرا !! چرا مردمش بد شدن انقدر دلم نمیخواد این حرفا نشون دهنده ی خودخواهی و غرورم باشه ولی با وضع فعلی اصلا دلم نمیخواد بیام ایران هر روز خبرای بد میشنوم هر روز خبر از قتل و جنایت و خیانت و قاچاق و فحشا و نکبت و آزار و رعب و وحشت میشنوم ..اون وقت به چه امیدی پاشم بیام اونجا مگه مغز خر خوردم بیام جنگ اعصاب واسه خوودم بخرم ! با اینکه دلم لک زده برای دیدنش ..ولی .. آره ..به نظر منم آدما خیلی پر توقع شدن اینا تاثیر داره چشم هم چشمی ها تاثیر دارن ..خودخواهی ها و حسودیها و حرصا تو این رفتارای بد تاثیر داره ..همه میخوان تجملاتی زندگی کنن..وای دلم واسه اونایی که نون شبشون رو ندارن بخورن میسوزه..ازون طرف هم یه عده همیشه مست و پاتیل ازین پارتی به اون پارتی..!

دیگه حوصله نوشتن ندارم ولی امروز خیلی دلم برای اون زن گرفت.! زن بیگناه..واشکی این هوس وجود نداشت! وسوسه و هوس

شاخه به شاخه

نمیدونم چرا میام اینجا مینویسم چون واقعا دلم نمیخواد حرفامو در ملا عام بگم ..اما بازم مرض دارم میام اینجا مینوسم! یه اعترافی بکنم ..بیشتر وقت منو این داتا به خودش اختصاص میده و این خیلی درلیه هاها یادم اومد چی کار کینم جادوی کلمات اجنبی..آره میگفتم بیشتر وقتمو داتا میگیره و گرونّ بیشتر تنبلی هام همینه هی با خودم دیساید میکنم کمتر بیام تو داتا ولی باز نمیشه خصوصا بربار پ س که دیگه آلّه پلاس با منه حتی تو سنگا می. ولی میخوام جدی کمش کنم خصوصا که پرووه ها نزدیکه و باید شروع به لسه کنم. آقا یه چیزی ..پدر دندونام درومده بس که نخ دندون استفاده نکردم چند وقته هی میخوام برم بخرم یادم میره دیگه ۱۰ جا یادداشت کردم تا یادم بمونه اینبار..

چرا مدار نول درجه رو نداد این هفته گوزوی بیتربیت 

وای امروز یه برنامه تیوی نشون داد که منو مصمم به رفتن به ترنینگ کرد فقط مشکل اصلیم تنهاییمه که یه نفر رو واسه رفع مشکلات اولیه و فقط در نخستین روزها لازم دارم همراهیم کنه ولی نیس حالا باید یه فکری کنم یا که تنهایی پرووه کنم..

لولللللاهلال

باید کم کنم این کارو دلم میخواد بزنم کنوسش کنما ..شیطونه انقد تحریکم نکن.

واه چقد فردا کار دارم

بلابلابلا

راستش دلم میخواد بنویسم اما حسش رو ندارم...فک میکنم با نوشتن بهتر میتونم خودمو تجزیه کنم بهتر میتونم تصمیمم بگیرم و کلا یه تحرکی تو مخ و بدنم ایجاد بشه. ولی یه اشکال بزرگم اینه که با اینکه اینجا یه مکان خصوصی هست ولی اصلا نمیتونم همه ی حرفامو اینجا بزنم همه ی حرفا که نه حتی یه بخشیش که رو دلم سنگینی میکنه و میدونم این از کج تشات میگیره چون من کلا آدم تو دار و ساکتی هستم همین باعث میشه که در هیچ جا و به هیچ کس راز دلمو فاش نکنم ..عجیبه حتی بعضی وقتا از بازگو کردنشون تو دل خودم هم هراس دارم این دیگه ازون حرفا بود میدونم ولی دیگه دیگه . اه چقد کند شدم این همه مدت از تاپ فارسی من میگذره هنوزم نمیتونم مث نپلیش تند تایپ کنم خدا میدونه چقدر هم غلط دارم ئلی ازونجایی که سرمو انداختم پایین و به کوب دارم مینویسم وقت تصحیح ندارم دیگه . نه ببا خوفه بد نیس

خب امروز مامانم از ترومسو اومد و یه عالمه شارژ شدیم ! بعدش با فری رفتیم دنبال لباس دست از پا درازتر برگشتیم. بعدشم رفتیم خونه ی فهیمه اینا و بعدشم الانه ..یه هفته دیگه امتحان دارم خدایی دانشگاه رفتن منم دیدنیه ها!! یعنی همه ی دانشجو ها مث من ول معطلن ! معلومه که نه ولی خدایی اصلا حال نمیکنم دانشگاه اصلا روحیه ی من با روحیه ی اینا سازگار نیست افسردگی میگیرم زبون بگم چیشونو صحبت کنم خوب مگه زوره یکی زبون اجنبی رو بدون حال کردن صویبت کنه .. 

وای چه خوبه یه عروسی دعوتیم روز یکشنبه ..خیلی وخت بود نرفته بودیم امیدوارم خوش بگذره.

چی کار کنم یکم انگیزه ی درس خوندن در من ایجد بشه واقعا دارم نگران خودم میشم..هیچ کاری ازم ساخته نیست این احساس بدیه که به آدم دست بده اینکه اراده ی کاری رو نداشنته باشه و بعد هم دنبالش دلسردی و  افسردگی ..

من چقدر گدا بودم خودم خبر نداشتم البته اصطلاح گدا درس نباشه شاید باید بگم خسیسم و کلمه ی دیگه ای به ذهنم نویائ

همممممم دیگه چی میخوستم بگم..

آها ..آدمیزاد چه زود به هر شرایطی و هر محیطی عادت میکنه و خودش رو وفق میده عجیبه!

یه هفتس ویکتوریا رو ندیدم بعد از تحویل اون پروژه رفت که دیگه ببنیمش بیچاره حسابی از دستم کلافه شده و لی خیلی ماهه دلم میخواد باههاش کنتاکتمو بیشتر کنم..

خدایی چند میلیون نفر الان میخوان جای من باشن تو دنیا ..اونوخ من اینجوری برای تشکر از نعماتش وقت رو تلف میکنم!

شکر.

آی دلـــــــم میسوزه!

شدیـــــــــدا گرفته !

یکی بیاد دل منو ول  

  کنه!

مامــان...

پرسه نزن توی خیال

خو حالا یه قالب خوجل گذاشتم اینجا ..کیف کنم. مامانم رفت پیش داداش کوچولم ترومسو. من ازون موقع تا حالا رو مود افسردگی یم بیرون هم نمیام. بزار ببینم این شکلا رو میخواستم ببینم ..بعد ازینکه از فرودگاه اومدیم من هویجوری نشستم هیچ کاری نکردم جز اینکه تیوی دیدم با تلفون حرفیدم با مامانم ۳جی بازی هم کردیم ولی الان خراب شد! منم دیگه بلد نبودم درستش کنم. درس هم هیشی نخوندم. سحر زنگید جواب ندادم پررو..ممم الانم مامانم همینطوری داره اورد میده که این کار اون کارو انجام بدم درحالیکه خودش لم داده اون ور قطب ! آخی..........حال میده ها خوردن و خوابیدن ولی دوس ندارم اینجور حال کردنو .. از صبح که صبحانه خوردم دیگه هیچی نخوردیم تا ساعتای ۳-۴ بود که دیگه معده ی برادر محترم مارو مجبور به پختن غذا کرد ..البته اولش که محل ندادم گفتم شاید شرمنده ی شکمش بشه پاشه یه چیزی درست کنه .بعد دیدم نخیر از رو نمیره آخرش دیدم معده ی خودم صداش درومد پاشدم برنج رو بار گذاشتم مرغ رو هم تو فر سزخ کردم ..دیگه یه غذایی سرهم بندی کردیم و خوردیم..ولی نمیدوونم چی کار کنم این خان داداشو یه کاری کنم کدبانوگری یاد بگیره تو این ۴/۵ روزی که مامان نیست..تنها راهش اینه که دیر بیام خونه و به همون بهانه بهش بگم خودش یه چیزی درس کنه اگه از گشنگی به غذای رستوران و خونه ی همسایه پناه نیاره..

نمیدونم چی کار کنم که دست از تنبلی بردارم..خودم از این اخلاق خودم بیزارم ولی بهش عادت کردم..متاسفانه از رو تنبلی درس هم نمیخونم و کسی هم نیست چیزی بهم بگه زوری نصیحتی فشاری که دست ازین تنبلی بردارم ..تا حالا خرم همینطوری رفتهه ولی میدونم دودش تو چشم خودم میره و مثل همیشه پشیمون ازین اخلاقم میشم..

الان میخوام اراده کنم بعد ازین نوشته ها پاشم برم به کارام برسم. اول نمازمو بخونم بعد هم برم سراغ درس هام..قبلش هم سایت دانشگاه.

خداااااااااااااااااااااااااا شکرت

گردگیری

اوووه....چقدر خاک گرفته اینجارو ..چقد کسی سر نزده به اینجا ..چقدر غریبی کشیده این خونه ..خونه ی خاطراتم..عین خودم ..پس تازه به هم  رسیدیم!دوباره میخوام شروع کنم..

خب............از کجا بگم حالا..! یه نگاهی به مطالب قبلی انداختم..چه جالب! همه ی اون اتفاقات گذرا بودن و الان به کلی در ظاهر فراموش شدن..مگه اینکه مثل الان یادآوری بشن که یادی کنیم..! زندگی واقعا مسخرست.. چشمامونو بستیم تا چیزی رو نبینیم ولی همچی هست گهه..دماغمون رو هم گرفتیم که بویی رو احساس نکنیم..اه اه اه

با اینکه من ۱۰ ٪ ا  مشکلاتی که بعضی ها رو دارن هم ندارم ولی باز از زندگی خسته ام سیرم گریزونم..احمقم...آخه من چمه!! مسخره تر این که نه کسی جواب سوال منو میدونه نه کسی میتونه جواب بده حتی اگه بودنه..

آره..همه ی اون اتفاقاتت گذشته و جاشو اتفاقات گهی دیگه ای گرفته..چقدر دم میخواد فحش بدم..اما که چی..چطوری بعضی ها میتونن از امید حرف بزنن وقتی این همه کوثافت دنیا رو گرفته!! دلم برای آدمای روی زمین میسوزه..نمیدونمم خدا چطور تحمل میکنه چه طاقتی داره !!! چه صبری دارد این جناب رحمان و رحیم!

خدایا با اینکه من انقدر خوشبختم ولی تن همه شاکیم..پس بنده های دیگه ت چی؟ اونا چه گناهیی دارن ! خدایا .....

آره خدا میترسم ازت ..خیلی هم میترسم اسممو بزار چاپلوس ترسو خصیص..ولی کمکم کن

شمارش معکوس هم که به راه بوده. الان خیلی وقته ازون جریان میگذره اما ...به قولش عمل نکرد.

بعضی وقتا بعضی حرفارو حتی در خفا هم نمیتونم بنویسم یا بگم...تو دلم خفش میکنم یعنی در بدو تولد!

داره برف میاد

عجب !!!! الان داشتم یادداشتهای قبلی رو میخوندم .نمیدونم چقدر ازون موقع میگذره شاید چند ماه.. چند روز پیش حرف آخرمو بهش زدم گفتم تمومش کنه چون من هیچ علاقه ای بهش ندارم. به سختی پذیرفت. حالا ببینیم چی میشه..

خیلی جالبه چند روز پیش یعنی همون ۲ روز پیش یکی از دوستان اومده بود خونمون اونم به صورت اضطراری! به مامانم گفت یه نفر دخترتون رو میخواد منم برای داداشم میخوامش! کی بهتر از فرنوش، من فرنوش رو خیلی دوس دارم خیلی فلان خیلی بیسار! تو دلم گفتم با این حساب من خودمو باید به دو شقه تقسیم کنم یکی برای برادر جنابعالی و یکی هم برای دوست جنابعالی! خدایا منو کی میبری ازین دنیا! آخه ........نگم بهتره

بارش برف همه جارو سفیدپوش کرده ..جالبه..خب اینم کریسمس دومی ما. وای عجب برفیه خیال قطع شدن هم نداره مثل اینکه!

دیروز دکتر و زنش اومده بودند خونمون. من با کلی تاخیر رفتم بالا. دست به سیاه و سفید نزدم دیروز. آی حال داد آی حال داد داداشی همه ی کارارو مجبور شد انجام بده عوضش آبرومون رو هم برد با اون کار کردنش. مامانم هم که تعطیله قربونش . من نمیدونم این داداش من چی فکر کرده پیش خودش که دختر دسته گلشون رو بدن دست این! حالا نمیدونم چطوری مخ دختر رو زده که دوستش داره جای بسی تعجب است!!!!!!!!!!!!!! فعلا که هیچ جیز مثبت قابل توجهی از خودمون عرضه نکردیم دلشون خوش باشه! آخه اون چه غذایی بود درست کرده بودن اینا ! ای داد بیداد یعنی من نباشم اینا ول معطلن! اون داداش بیمزه هم همش مسخره بازی دراورد و چرتو پرت گفت به دکتره. آخی دلم برای ...برای هم اونا هم خودمون میسوزه. طرز برخورد و رفتار ، ادب نزاکت حرف زدن سلیقه و مهارت تو چیدن دکور تو غذا پختن تو پذیرایی کردن و وضع خونه ..چطوری صحبت کردن و پیرامون چه چیزی صحبت کردن همه ی اینا در عین آرامش و خوش خلقی و خوش مشربی با رفتاری توام طمانینگی مهمن. ما کدومشو رعایت کردیم؟ هه! مامان که اصلا حرف نزدنش بهتر از گفتنشه ..ولش کن همینه که هست نمیشه که نقش بازی کرد! تازه بهتر..!

فردا امتحان دارم پس فردام امتحان دارم شیطون میگه امتحان ریاضی رو ندم ولی باید بدم! از خونه تکونی خبری نیست دلم میخواد تمام اتاقمو بندازم بیروون و همه رو تمیز کنم ولی فعلا وقتشو ندارم.

کمتر از دو ماه مونده.

حالا دیگه تا حدی مطمئن شده که دوستش دارم...

خودم مطمئن نیستم !

سنش از من کمتره .فقط یک ماه .ولی من فکر میکردم مرد آیندم حداقل چند سال از من باید بزرگتر باشه .

خصوصیات اخلاقی خوبش از بدیهاش بیشتره البته .اهل دود و دم یا هیچ نوع خلافی نیست .

اما ظاهرا هنوز آمادگی ازدواج نداره . فعلا درس میخونه . نه کار داره نه هیچی . با خانوادش زندگی میکنه.

میگه فقط اگه چند سال صبر کنم همه چیزایی که میخوام فراهم میکنه.

ولی من میگم اگه نکرد چی ! حد اقل ۵ سال باید صبر کنم تا مستقل بشه !

دلیلی هم میاره اینه که دوستم داره. واقعا دوستم داره. واسه  همین اومده بهم گفته تا نظر منو بدونه . ترسیده از دستم بده .هرچند که بازم فرقی نکرده .نکرده؟!  

میدونم اگه نمیخوامش باید رک بهش بگم.ولی آخه من که از اول بهش گفتم ...گفتم من و تو هیچ وجه مشترکی نداریم گفت از کجا میدونی تو که منو نمیشناسی .گفتم من اصلا از تو خوشم نمیاد! دلیل خواست ازم انقدر زر زد که دلم براش سوخت . اینکه خیلی وقته دیگه آدم سابق نیست ..اینکه ماه هاست تو فکر منه ! اینکه خیلی وقته میخواد باهام حرف بزنه ولی نمیدونسته چطوری باهام حرف بزنه ..که از درس و زندگی افتاده برای اینکه باهام حرف بزنه. گفتم خب اگه میخوای منو با خانواده بیا خواستگاری . گفت چه فایده وقتی تو جوابت منفیه  .گفتم اون دیگه مشکل تویه نه من! بعد از چند بار چت کردن  قبول کرد حق با منه . و گفت فقط برای این پا پیش گذاشته تا ابراز علاقه کنه و ترسیده که تا چند سال دیگه من نباشم. خواسته بهم بگه تا من منتظرش بمونم..بچه پررو ..حیف که دلم براش میسوزه ..آخه چرا ؟ نکنه فکر کردم بعد از من میمیره! معلومه که نه ...پس چرا ولش نمیکنم !!

گاهی فکر میکنم اگه چند سال ازم بزرگتر بود و تا حدی هم مستقل بود راحت تر میشد تصمیم گرفت..!

میگه تو که فعلا میخوای درس بخونی خب تا اون موقع منم هم درس میخونم هم کار تا تو درست تموم بشه.گفتم من معلوم نیست صبر کنم تا درسم تموم شه بعد درس بخونم یعنی اگه الان اون کسی که میخوام پیدا بشه ازدواج میکنم.

یکی گفت اگه بهش علاقه داری باهاش دوست بمون تا بیشتر بشناسیش. ولی آخه این مدتی که میخواد خیلی زیاده . البته اینجا که مشکلی نیست زن و مرد باهم کار میکنن درس هم میخونن و مشکل مالی هم ندارن.

حالا همه ی اینا به کنارررررر...خانوادم چی!

تســـــــی !!

بهش گفتم دیگه نمیخوام باهات چت کنم.وقتی دیدم هیچی نگفت ..گفتم: میدونی چرا؟ آخه الان موقع امتحاناته چت کردن باعث میشه فکر و حواس آدم پرت بشه ..گفت :من نمیخوام حواس و فکرت پرت بشه ..اوکیه ..ولی تو تعطیلات کریسمس که میتونیم چت کنیم..  -حالا ببینم! ( یعنی دیگه آخرش!)

امروز  دیدمش سر کلاس ستودیه تید. نمیدونم چرا وقتی منو میبینه برقش میگیره انگار یه لحظه!  منم انگار نه انگار که دیدمش رفتم پیش پسر سیاهه نشستم ..خب چون کلاسای ریاضیمون یکیه رفتم پیشش که ریاضی بخونم ..دیگه داشتم همینجوری باهاش حرف میزدم اونم گوشاشو تیز کرده بود ببینه ما چی میگیم خلاصه وقتی کلاس تموم شد اومد از جلوم رد شد منم وسایلمو جمع کردم پا شدم برم نیم خیز که شدم دقیقا فیس تو فیس شدیم ..پررو هانه زل زده به چشمام میگه سلاممیخواستم بگم کوفت سلام..ولی خب من که میدونم همش تقصیر منه ..من پررو تر از اون با چشمانی مملو از شیطنت گفتم سلامفک کنم دوستاش فهمیدن ..خاک تو سرم دیگه نباید جلوش آفتابی شم ..نمیتونه جلوی خودشو بگیره اصلا معلومه منو که میبینه حالتش عوض میشه دست و پاشو گم میکنه تابلو  نه اینکه من نمیشم ولی سریع خودمو سرگرم حرف زدن با دوستام میکنم ...

نه اینکه تا حالا این مسله برام پیش نیومده باشه ولی خب این یه جورایی فرق میکنه من همیشه اگه از کسی خوشم میومد و از رفتار طرف هم متوجه دوست داشتن خودم میشدم مشکلی نبود. ولی من تا قبل ازینکه بدونم دوستم داره واقعا ازش بدم میومد ..دوست داداشمه و هیچ وقت ممکن فکر نمیکردم همچین احساسی نسبت به من داره! با تمام این اوصاف فکر هم میکنم که خیلی جرات و رو داشته که اومده بهم گفته!!!!!! با اون اخمایی که من بهش میکردم واقعا چطوری جرات کرده؟!من هنوز موندم چه جوریشو

ولی میدونم که نمیخوامش فقـــــــــــــــــطــــــــــــــ...........دلم براش میسوزه

اه اصلا پسرا ارزش دل سوزوندن ندارن که!

باید بهش بگم ..یه جوری تمومش کنم ..وگرنه فکر میکنه بازیش دادم

بلاتکلیف

-هر موقع میبینمش یهجوری میشم . جریان خون تو رگهام شدت بیشتری پیدا میکنه ..صورتم رنگ تمام گوجه فرنگیهایی میشه که تو عمرم خوردم.ضربان قلبم تند میشه و دیگه نه کسی رو میبینم نه حرفی رو میشنوم..

اینا اسمش عشق نیست خودمم نمیدونم چیه ولی عشق نمیتونه باشه..

دوست داشتن خیلی خوبه..ولی به شرطی که هدف داشته باشه ، دوطرفه باشه ، مشکلی نباشه وسطش..یعنی میشه ؟!

یه نفر منو خیلی دوست داره ..خودش اینطور میگه ..خودمم اینو حس میکنم ..ولی من دوستش ندارم..! من اصلا ازش متنفر بودم .ولی الان بدم نمیاد ازش ..دوستشم ندارم!

:اه این حرفای ضدو نقیض چیه من دارم میگم!! خب دوستش نداری بهش بگو هم خودتو راحت کن هم اونو .دیگه این بازیها چیه درمیاری دختره ی خل!

-تو راست میگی...حق با تویه ..ولی دلم براش میسوزه تو که میدونی من هر روز میبینمش فک میکنی میتونم راحت برم بهش بگم و تموم کنم ..شاید من راحت فراموش کنم ولی اون چی ؟ اون ماه ها صبر کرده تا بیاد حرف دلشو بهم بگه .. 

:تو داری دنبال بهونه میگردی دختر واسه اینکه باهاش بمونی!

-نمیدونم نمیدونم واقعا نمیدونم ولی فعلا میخوام صبر کنم..

:هه ..دفعه ی اولت نیست که اینو میگی..

-

هی بابا هی

خب هی لاوز می!

مرد کوچک!

بالاخره تموم شد..فک کنم اون تموم کرد..توسط من.

البته امیدوارم!

No No No NO WAY!

از پله های دستشویی اومدم بالا ...وقتی برگشتم دیدمش که بالای پله ها ایستاده بود..دلم هری ریخت پایین...

نمیتونستم مثل قدیما بی تفاوت باشم ...کلاهش سرش بود و صورتشو پوشونده بود.. داشت با موبایلش ور میرفت!

حتی کفشای تغ تغیم هم باعث نشد سرشو بیاره بالا و نگاه کنه ، حتما مطلب مهمی تو موبایلش بود!

وقتی نزدیک پله ها رسیدم سرمو انداختم پایین نمیدونم کی منو دید ، حسابی شیک کرده بودم..

سلام کرد..با شرم  سلام کردم بر عکس همیشه که بلند و بی تفاوت بهش سلام میکردم...

-حالتون خوبه؟

با صدایی که خودم هم به زور شنیدم گفتم : مرسی.

دستم روی دستگیره ی در چرخید و وارد راهرو شدم..فک میکنم ضربان قلبم به ۲۰۰  رسیده بود!

الان دارم در موردش مینویسم ..! یعنی برام مهمه؟!

چطور ممکنه از یه نفر متنفر باشی و تنها چند کلمه حرف نظرتو ۳۶۰ درجه نسبت بهش عوض کنه؟!!!!!

چطور ممکنه کسی که حتی چشم دیدنشو نداشتی با چند کلمه حرف انقدر مهم بشه که چشمات همش دنبالش بگرده؟!

چطور ممکنه کسی که بود و نبودش برات اهمیتی نداشته الان کلی از وقتتو به خودش اختصاص بده!!

هیچ کدوم ازینا ممکن نیست مگه اینکه بگم :کوچی کوچی هوتاهه................

من هیچ اعتقادی به عشق ندارم...

نه ...اصلا!

یا حق

صدا تصویر نور همه چیز خوبه؟

خب پس بزن بریم..یادت باشه این دفعه ی آخره ها..!

امروز روز عید بود ...ولی برای آدمای سفید و بور اینجا روز اول هفته و یه روز معمولی بود..!